موانع انجام پژوهش توسط اعضای هیئت علمی دانشگاه آزاد اسلامی، واحد ساری

مقدمه: آگاهی از موانع پژوهش جهت برنامه­ریزی­های مؤثر به منظور ارتقای کمی و کیفی پژوهش در دانشگاه­های کشور ضروری به نظر می­رسد؛ لذا پژوهش حاضر به منظور شناسایی موانع اصلی پژوهش و بررسی وضعیت موجود آن ها در دانشگاه آزاد اسلامی واحد ساری صورت پذیرفت. روش پژوهش: این پژوهش، مطالعه ای توصیفی از نوع پیمایشی و جامعه آماری آن اعضای هیئت علمی دانشگاه آزاد اسلامی واحد ساری به تعداد 162 نفر در سال تحصیلی 90_89 بود که از این میان 113 نفر به صورت تصادفی ساده انتخاب شدند. در این پژوهش از پرسش­نامه محقق ساخته 26 سؤالی در طیف پنج گزینه­ای لیکرت که روایی صوری و محتوایی آن تأیید و پایایی آن با استفاده از ضریب آلفای کرونباخ 75/0 به دست آمده بود، استفاده گردید. داده­ها با کمک نرم افزار spss و با استفاده از آزمون های تحلیل عاملی و t تک نمونه­ای تحلیل گردیدند. یافته ها: عوامل «فرهنگ پژوهشی جامعه» و «آموزش محوری» به عنوان مهم ترین و عامل «سیستم حمایتی» به عنوان کم اهمیت ترین موانع پژوهشی از نظر اعضای هیئت علمی دانشگاه آزاد اسلامی واحد ساری مطرح گردیدند. نتیجه گیری: نتایج حاصل از این پژوهش نشان داد که مهم­ترین مانع انجام پژوهش، فقر فرهنگ پژوهشی در جامعه می­باشد. در واقع این امر سبب می­شود تا پژوهش نه تنها به عنوان یک ضرورت در توسعه علمی و به تبع آن توسعه همه جانبه کشور، قلمداد نگردد بلکه به آن به عنوان کالایی تجملاتی نگریسته شود و به این ترتیب عزمی جدی در رفع موانع متعددی، که خود ناشی از همین فقر فرهنگ پژوهش هستند، وجود نداشته باشد.